ਫਿਜੀਕਲ ਐਜ਼ੂਕੇਸ਼ਨ ਦੇ ਡਿਪਲੋਮੇ ਲਈ ਸਾਲ 2021 ਅਤੇ 22 ਲਈ ਅਰਜੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ

 

ਸਟੇਟ ਕੌਂਸਲ ਆਫ਼ ਐਜ਼ੂਕੇਸ਼ਨ ਰਿਸਰਚ ਅਤੇ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਪੰਜਾਬ ਵਲੋਂ ਫਿਜੀਕਲ ਐਜ਼ੂਕੇਸ਼ਨ ਦੇ ਡਿਪਲੋਮੇ ਲਈ ਸਾਲ 2021 ਅਤੇ 22 ਲਈ ਅਰਜੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੇੈ। ਡੀਪੀਐਡ ਲਈ 2021 ਅੇ 23 ਲਈ ਦਾਖ਼ਲੇ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ 2 ਸਤੰਬਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੇੈ। ਡੀਪੀਐਡ ਦੇ ਦੋ ਸਾਲਾ ਡਿਪਲੋਮੇ ਲਈ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ 2 ਸਤੰਬਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਹ ਰਜ਼ਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ 2 ਸਤੰਬਰ ਤੋਂ 20 ਸਤੰਬਰ ਤੱਕ ਕਰਵਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੇੈ। ਚਾਹਵਾਨ ਆਪਣੀ ਰਜਿਸ਼ਟ੍ਰੇਸ਼ਨ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਵੈਬਸਾਈਟ ਤੇ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।  

Read More

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਮੋਹਨਜਦੜੋ ਦੀ ਸਮਰੀਨ ਸੋਲੰਕੀ ਦੀ ਕਲਾਕਾਰੀ ਦੇਖੋ ਪਿਤਾ ਲਈ ਬਣੀ ਪੁੱਤਰ

 

pic-1

ਮੋਹਨਜਦੜੋ ਦੀ ਸੱਭਿਅਤਾ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਸੁਣੀ ਹੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਬਿਲਕੁੱਲ ਹੁਣ ਇਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚ ਹੇੈ। ਇਹ ਸੱਭਿਅਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਅਮੀਰ ਸੱਭਿਅਤਾ ਸੀ। ਚੱਲੋ ਇਸ ਬਾਰੇ ਫਿਰ ਕਦੇ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਥੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸਮਰੀਨ ਸੋਲੰਕੀ ਦੀ ਕਲਾਕਾਰੀ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਤਾਂ ਆਓ ਫਿਰ 

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਿੰਧ ਸੂਬੇ ਦੇ ਮੋੋਹਨਜਦੜੋ ਨੇੜੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਸਮਰੀਨ ਦੀ ਕਲਾਕਾਰੀ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰ ਕੋਈ ਅਸ਼ ਅਸ਼ ਕਰ ਉਠਦਾ ਹੇੈ। ਸਮਰੀਨ ਹੋਰੀ ਛੇ ਭੈਣਾਂ ਨੇ ਤੇ ਪਿਤਾ ਬਿਮਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੇੈ। ਉਹ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮੂਰਤੀਆਂ ਤੇ ਗਹਿਣੇ ਤਰਾਸ਼ਦੀ ਹੇੈ । ਬੀਬੀਸੀ ਦੀ ਇਕ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿਚ ਇਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੇੈ। ਸਮਰੀਨ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੇੈ ਕਿ ਉਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੱਤੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਭੈਣਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਨੇ। 

ਸਮਰੀਨ ਸੋਲੰਕੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਹ ਛੇ ਭੈਣਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਲਈ ਪੁੱਤਰ ਹੀ ਹਨ। ਕਿਉਂ ਕਿ ਉਹ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰਦੀ ਹੇੈ। 

ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਹ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਗਹਿਣੇ ਤਰਾਸ਼ਦੀ ਹੇੈ ਅਤੇ ਇਹ ਗਹਿਣੇ ਸਿਰਫ਼ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਹੀ ਤਰਾਸ਼ੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਤੁਸੀ ਉਸਦੀ ਕਲਾਕਾਰੀ ਦਾ ਜੇਕਰ ਨਮੂਨਾ ਦੇਖੋ

 

ਸਮਰੀਨ ਸੋਲੰਕੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਨਾਂ ਦੇ ਦਾਦਾ ਨੇ ਮੋਹਨਦੜੋ ਵਿਚ ਇਹ ਕੰਮ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਨਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਨਾਂ ਦੇ ਦਾਦਾ ਤੋਂ ਇਹ ਕੰਮ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਅਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਮਾਈ ਦਾ ਜਰੀਆ ਬਣਾ ਰਹੀ ਹੇੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਾਨ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸਕੂਲ ਨਹੀਂ ਗਈ ਸੀ। 

ਕਿਵੇਂ ਬਣਦੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਮੂਰਤੀਆਂ 

ਤਾਂ ਇਸ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿਚ ਸਮਰੀਨ ਸੋਲੰਕੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਹ ਦਰਿਆ ਵਿਚੋਂ ਚੀਕਣੀ ਮਿੱਟੀ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੇੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਕਾ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਕੜ ਨਾਲ ਕੁੱਟਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਛਾਣ ਕੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਗੁੰਨ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਸਮਾਨ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੇੈ। 

ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਟਰੇਨਿੰਗ ਵੀ ਮਿਲੀ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਹੁਣ ਝੁਮਕੇ ਅਤੇ ਵਾਲੀਆਂ ਵੀ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੇੈ ਅਤੇ ਇਸ ਉਸਤੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਰੰਗ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੇੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਝੁਮਕਿਆਂ ਦਾ ਡਿਜਾਇਨ ਉਹ ਪਿੰਨ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਹੇੈ। 

ਦੇਖੋ ਤਸਵੀਰ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਝੂਮਕਾ ਤਾਂ ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ ਹੀ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦਾ। ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਭੱਠੀ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਾਰਾ ਸਮਾਨ ਉਸ ਵਿਚ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਇੰਨਾਂ ਉਪਰ ਸੁਨਹਿਰੀ ਅਤੇ ਗੋਲਡਨ ਰੰਗ ਦਾ ਪੇਂਟ ਕਰਦੇ ਹਨ। 

ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਤਿਉਹਾਰਾਂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਚੰਗੀ ਕਮਾਈ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੇੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਲੋਕ ਮੋਹਨਜਦੜੋ ਤੇ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਕਿਉਂ ਕਿ ਕਰੋਨਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੇੈ। ਇਸ ਲਈ ਹੁਣ ਕੰਮ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। 

ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਸ਼ੋਸਲ ਮੀਡੀਆ ਤੇ ਇਕ ਪੇਜ਼ ਵੀ ਹੇੈ। 

ਇਸ ਲਿੰਕ ਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ ਅਤੇ ਦੇਖੋ ਉਸਦੀ ਕਲਾਕਾਰੀ 

ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਹ ਸਵੇਰੇ ਛੇ ਵਜੇ ਉਠਦੀ ਹੇੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਾਰਾ ਸਮਾਨ ਦੇਖਦੀ ਹੇੈ। ਵਿਚ ਵਿਚ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੇੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਨਾਂ ਦਾ ਪਿਤਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿਉਂ ਕਿ ਉਹ ਹੁਣ ਬਿਮਾਰ ਰਹਿਣ ਲੱਗੇ ਹਨ। 

ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਹੜੀ ਉਹ ਕਮਾਈ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਵਿਚੋ. ਆਪਣੀਆਂ ਭੈਣ ਨੂੰ ਵੀ ਖਰਚ ਲਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। 

ਅਨੁਵਾਦ ਬਲਰਾਜ ਸਿੱਧੂ 7347456563

 

Read More

खिलाड़ी शारीरिक रूप से मजबूत रहता है, वह देश सेवा में देता है अपना अहम योगदान

खेल दिवस के सबंध में लगाया सैमीनार लगा युवाओं को बताए खेलों के फायदे-एथलैटिक्स कोच गुरमीत सिंह

फाजिल्का, 28 अगस्त: देश भर में आज 29 अगस्त को खेल दिवस मनाया जाएगा। इस सबंध में फाजिल्का के खेल स्टेडियम में एक सैमीनार का आयोजन किया गया। जिसमें क्षेत्र के विभिन्न गांवों व फाजिल्का शहर के खिलाडिय़ों ने हिस्सा लिया। मालवा स्पोर्टस एजूकेशन वैलफेयर सोसायटी की तरफ से आयोजित इस सैमीनार में एथलैटिक्स कोच गुरमीत सिंह फाजिल्का ने बताया कि यह दिन हाकी के जादूगर मेजर ध्यान चंद के जन्मदिन के रूप में मनाया जाता है। 

                                                       Gurmeet Singh Fazilka

        उन्होंने बताया कि इस दिन देश के राष्ट्रपति विभिन्न खेल खेत्रों में उपलब्धि हासिल करने वाले खिलाडिय़ों को राजीव गांधी खेल रत्न, अर्जुन और द्रोणाचार्य पुरस्कार जैसे अवार्ड से सम्मानित करते हैं। उन्होंने खिलाडिय़ों को इस दिन की बधाई देते हुए कहा कि वह खेलों की तरफ ध्यान देते रहें। जो युवा खेलों की तरफ ध्यान देते हैं, वह शारीरिक रूप से तंदरूस्त रहते हैं और नशे से दूर रहते हैं। उन्होंने बताया कि एक तंदरूस्त व्यक्ति ही देश का भला कर सकता है। उन्होंने बताया कि खिलाडिय़ों को जहां सरकार पुरस्कारों से सम्मानित करती हैं, वहीं वह भारतीय सैना, सीमा सुरक्षा बल, पंजाब पुलिस, केन्द्रीय रिजर्व पुलिस आदि में भर्ती होकर देश सेवा में अपना अहम योगदान देते हैं। (Click Link for more Stories)

Major Dhyan Chand

   (29 August 1905 – 3 December 1979)

Major Dhyan Chand was an Indian field hockey player widely regarded as one of the greatest in the history of the sport.^[4] He was known for his extraordinary goal-scoring feats, in addition to earning three Olympic gold medals, in 1928, 1932 and 1936, during an era where India dominated field hockey. His influence extended beyond these victories, as India won the field hockey event in seven out of eight Olympics from 1928 to 1964.

 

Known as The Wizard or The Magician of hockey for his superb ball control, Chand played internationally from 1926 to 1949; he scored 570 goals in 185 matches according to his autobiography, Goal^. The Government of India awarded Chand India's third highest civilian honour of Padma Bhushan in 1956.His birthday, 29 August, is celebrated as National Sports Day in India every year. India's highest sporting honour Major Dhyan Chand Khel Ratna Award is named after him

Read More

प्राचीन और वैज्ञानिक तरीके - ऊंट की खेती

ਕਦੇ ਰਾਜਸਥਾਨ ਆਏ ਤਾਂ ਦੇਖਿਓ ਕਿ ਇੱਥੇ ਅਜੇ ਵੀ ਕਈ ਥਾਵਾਂ ਤੇ ਊਠ ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੇੈ। ਇਹ ਪੁਰਾਤਨ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਢੰਗ ਹਨ। ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿਚ ਇੱਥੇ ਸਾਉਣੀ ਦੇ ਸੀਜਨ ਦੌਰਾਨ ਕਈ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਉਗਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਊਠ ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੇੈ। ਅਸਲ ਵਿਚ ਇਹਦਾ ਕਾਰਨ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਇਹ ਦੱਸਦੇ ਨੇ ਕੇ ਬਈ ਜਦੋਂ ਇੱਥੋਂ ਦੀ ਖੇਤੀ ਵਰਖਾ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੇੈ ਤੇ ਜਦੋਂ ਵਰਖਾ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਦੂਜੀ ਫ਼ਸਲ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈੇ। ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਕਿਸਾਨ ਹੁਣ ਹਲਵਹਾਅ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੇੈ। ਇਹ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦਾ ਇਕ ਲੋਕਲ ਸ਼ਬਦ ਹੇੈ। ਤੇ ਇਹ ਊਠ ਨਾਲ ਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੇੈ।  

ਅਸਲ ਵਿਚ ਇੱਥੇ ਬਜਾਰੇ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਮਈ ਜਾਂ ਜੂਨ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੇੈ। ਫਿਰ ਇੱਥੇ ਜਦੋਂ ਹਨੇਰੀਆਂ ਚੱਲਦੀਆਂ ਤਾਂ ਬਜਾਰੇ ਦਾ ਬੀਜ ਉਡ ਜਾਂਦਾ, ਤੇ ਜਿਹੜਾ ਖਾਲੀ ਥਾਂ ਬਚ ਜਾਂਦਾ ਫਿਰ ਕਿਸਾਨ ਉਸ ਨੂੰ ਭਰਨ ਲਈ ਹਲ ਵਹਾਅ ਕਰ ਦੇ ਹਨ। ਮਤਲਬ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਾਨ ਇਕ ਹੋਰ ਫ਼ਸਲ ਬੀਜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। 

ਟਰੈਕਟਰ ਨਾਲ ਇਹ ਬਿਜਾਈ ਕੀਤੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ ਕਿਉਂ ਕਿ ਉਹ ਬਜਾਰੇ ਦੀ ਫ਼ਸਲ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਕ ਹੈ ਤਾਂ ਪੁਰਾਣਾ ਤਰੀਕਾ ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸਰਾਥਿਕਤਾ ਤੁਸੀ ਆਪੇ ਹੀ ਦੇਖ ਲਓ। 

ਇੱਥੋ. ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿਚ ਊਠਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਘੱਟਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੇੈ। ਹਰੇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਇਕ ਜਾਂ ਦੋ ਊਠ ਹੀ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਣਗੇ। 

ਹੁਣ ਇਹ ਕਿਸਾਨ ਮੂਠ, ਮੂੰਗ, ਗੁਆਰ ਦਾ ਬੀਜ ਪਾ ਕੇ ਹੋਰ ਫ਼ਸਲਾਂ ਦੀ ਬਿਜਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੇੈ। 

ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਕਿਤੇ ਜਾ ਕੇ ਹੀ ਲੱਗਦਾ , ਸੋ ਤੁਰਦੇ ਫਿਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਨਾਲੇ ਦੁਨੀਆਂਦਾਰੀ ਦੀ ਸਮਝ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਸੈਕਟਰ ਦੀ , ਕਿ ਬਈ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਦੇ ਹੋਰ ਕਿਹੜੇ ਤਰੀਕੇ ਹਨ। ਖੇਤੀ ਸੋਚ ਤੇ ਸਮਝ ਮੁਤਾਬਿਕ ਕਰਦੇ ਹਨ। 

ਕਦੇ ਕਦੇ ਸੋਚੀ ਦਾ ਬਈ , ਕਿਸਾਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਵਿਗਿਆਨੀ ਨੇ। ਜਿਹੜੇ ਨਵੇਂ ਤਜਰਬਿਆਂ ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਆਹ ਪੁਰਾਣਾ ਊਠ ਵਾਲਾ ਤਰੀਕਾ ਵਾਹਾ ਕਾਰਗਰ ਲੱਗਿਆ। ਨਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਬੀਜੀ ਫ਼ਸਲ ਖਰਾਬ ਹੋਵੇ ਤੇ ਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਡਰ। ਤਾਂਹੀ ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸਾਨ ਜਿਆਦਾ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਨੇ, ਅਸਲ ਵਿਚ ਇਹ ਬਚੱਤ ਕਰਦੇ। ਨਾ ਟਰੈਕਟਰ ਚ ਡੀਜ਼ਲ ਪਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਤੇ ਨਾ ਕੁਝ ਹੋਰ , ਬੱਸ ਊਠ ਮਗਰ ਪਾਓ ਹੱਲ ਤੇ ਜੋਤ ਦਿਓ। ਤਾਂ ਫਿਰ ਜੈ ਜਵਾਨ , ਜੈ ਕਿਸਾਨ ,

------------

 

आप कभी राजस्थान आएंगे तो देखेंगे कि यहां आज भी कई जगहों पर ऊंट की खेती की जाती है। ये प्राचीन और वैज्ञानिक तरीके हैं। जिनका रखरखाव राजस्थान के लोग करते हैं। दरअसल यहां खरीफ सीजन में कई तरह की फसलें उगाई जाती हैं, इसलिए किसानों को ऊंट की खेती करनी पड़ती है। दरअसल यहां के किसानों ने इसका कारण बताया है कि जब यहां की खेती बारिश पर निर्भर होती है और जब बारिश होती है तो दूसरी फसल बोई जाती है। जैसे यह किसान अब जोत रहा है। यह राजस्थान का स्थानीय शब्द है। और यह केवल ऊंटों के साथ किया जाता है।

दरअसल यहां की मंडी मई या जून के महीने में बोई जाती है। फिर जब यहां हवाएं चलती हैं तो बाजार का बीज उड़ जाता है और जो कुछ बचा रहता है उसे भरने के लिए किसान हल चलाते हैं। इसका मतलब है कि किसान दूसरी फसल बोते हैं।

इसे ट्रैक्टर से नहीं बोया जा सकता क्योंकि इससे बाजार की फसल खराब हो जाती है। यह एक पुरानी विधि है लेकिन आप स्वयं इसका वैज्ञानिक महत्व देख सकते हैं।

यहां। राजस्थान के किसानों का भी कहना है कि राजस्थान में ऊंटों की संख्या घट रही है। हर गांव में एक या दो ऊंट ही देखे जा सकते हैं।

अब यह किसान सरसों, गाजर और ग्वार के बीज बोकर अन्य फसलें बो रहा है।

कहीं जाने से बहुत सी चीजें मिल जाती हैं, इसलिए हमें चलते रहना चाहिए। साथ ही दुनियादारी और कृषि क्षेत्र की भी समझ है कि खेती के अन्य तरीके क्या हैं। वे अपनी सोच और समझ के अनुसार खेती करते हैं।

कभी सोची की पत्नी, किसान, महान वैज्ञानिक। जो नए अनुभवों के साथ खेती करते हैं। लेकिन ऊंट का पुराना तरीका काम करने लगा। न तो पिछली फसल खराब होगी और न ही कोई डर। इसलिए राजस्थान के किसान अधिक समृद्ध हैं, वास्तव में वे बचत करते हैं। ट्रैक्टर या किसी और चीज में डीजल डालने की जरूरत नहीं है, फिर जय जवान, जय किसान,  बलराज सिंह सिद्धू-73474 56563

Read More

1965 ਅਤੇ 1971 ਦੀ ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਜੜ ਕੇ ਵਸਿਆ ਪਿੰਡ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਰੰਗਿਆ ਗਿਆ

 

ਫ਼ਾਜ਼ਿਲਕਾ ਜ਼ਿਲੇ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਤੇ ਵਸਿਆ ਪਿੰਡ ਪੱਕਾ ਚਿਸਤੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਾਈਵੇ ਨੰਬਰ 10 ਅਤੇ ਸੁਲੇਮਾਨਕੀ ਹੇੈੱਡ ਤੇ ਵਸਿਆ ਸਰਹੱਦੀ ਖੇਤਰ ਦਾ ਆਖਰੀ ਪਿੰਡ ਹੇੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦਾ ਇਕ ਪਾਸਾ ਸਾਦਕੀ ਬਾਰਡਰ ਨਾਲ ਲੱਗਦਾ ਹੇੈ। ਇਸ ਲਾਂਘੇ ਨੂੰ ਵਪਾਰਕ ਲਾਂਘੇ ਲਈ ਖੁਲਵਾਉਣ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਸੰਗਠਨਾਂ ਵਲੋਂ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮੰਗ ਉਠਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੇੈ। ਹੁਣ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇਹ ਮੰਗ ਉਠੀ ਹੇੈ । ਫ਼ਾਜ਼ਿਲਕਾ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਵਿਧਾਇਕ ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਸਿਹਤ ਮੰਤਰੀ ਚੌਧਰੀ ਸੁਰਜੀਤ ਜਿਆਣੀ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਲਾਂਘੇ ਨੂੰ ਖੁਲਵਾਉਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਹੇੈ। 

ਚੱਲੋ ਪਿੰਡ ਪੱਕਾ ਚਿਸਤੀ ਤੇ ਝਾਤ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਹ ਦੱਸਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ ਪਿੰਡ ਦੋ ਵਾਰ ਉਜੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਇਸ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚੋਂ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆਉਂਦੀ ਹੇੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਨੇ 1965 ਅਤੇ 1971 ਦੀਆਂ ਭਾਰਤ ਪਾਕਿ ਜੰਗਾਂ ਦਾ ਸੰਤਾਪ ਭੋਗਿਆ ਹੇੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਸ਼ਿੰਦਿਆਂ ਦਾ ਸਬੰਧੀ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਤੋਂ ਪਾਰ ਹਵੇਲੀ ਸ਼ਹਿਰ ਨਾਲ ਹੇੈ। ਜਿਸ ਦੀ ਦੂਰੀ ਇਸ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਮਹਿਜ਼ ਕੋਈ 13 ਕੁ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਹੇੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਦੋ ਵਾਰ ਉਜੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਿਰ ਤੋਂ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਪੰਧ ਤੋਰਿਆ ਸੀ। ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੇ ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੇ ਗਏ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। 

ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖਾਸੀਅਤ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਤਾਰ ਜ਼ਮੀਨ ਤੋਂ ਪਾਰ ਚਲੀ ਗਈ ਸੀ। ਕੁਝ ਜ਼ਮੀਨ ਤਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹੇੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੇ ਜ਼ਜਬੇ ਨਾਲ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਲਿਬਰੇਜ਼ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੀ ਜੂਹ ਵਿਚ ਵੜਦਿਆਂ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆਉਣ ਲੱਗਦੀ ਹੇੈ। ਤੁਸੀ ਸੋਚੋ ਗੇ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ? ਦੱਸਦੇ ਹਾਂ ਜਨਾਬ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਂਅ ਜਾਣ ਕੇ ਤੁਸੀ ਸੋਚੋਗੇ ਜ਼ਰੂਰ ਕਿ ਕੀ ਨਾਂਅ ਏਦਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰੇ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੀ ਗੁੜਤੀ ਵਾਲੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। 

ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਤੁਸੀ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਆਏ ਤਾਂ ਤਹਾਨੂੰ ਸਹਿ ਸੁਭਾਵਕ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾਂਵਾ ਨਾਲ ਪੁਕਾਰਨਗੇ ਕਿ ਉਹ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੀ ਗੁੜਤੀ ਦਿੰਦੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। 

ਇੰਨਾਂ ਵਿਚ ਕੁਝ ਨਾਂਅ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਵਤਨਦੀਪ ਸਿੰਘ, ਨਵਸੋਚ, ਸੁਪਰੀਮ, ਵਿਸ਼ਵਜਸਨ, ਪ੍ਰੀਤ, ਨਵਕਿਰਨ, ਨਵਰੀਤ, ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਸਿੰਘ, ਸ਼ੁਭਰੀਤ ਅਤੇ ਇਨਕਲਾਬ ਆਦਿ ਨਾਂਅ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। 

ਤਹਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਇਨਾਂ ਨਾਵਾਂ ਦਾ ਨਾਮਕਰਨ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਦੇ ਐਮਏ ਪਾਸ ਨੌਜਵਾਨ ਅਮਰੀਕ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੌਜਵਾਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੜਾਈ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਚੇਟਕ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਤੋਰਦਿਆਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਦਾ ਮੁੱਢ ਬੰਨਿਆ ਸੀ। 

ਨਾਵਾਂ ਦੀ ਸਾਰਥਿਕਤਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਅਸਰ ਪਾਉਂਦੀ ਹੇੈ ਕਿ ਇੰਨਾਂ ਨਾਵਾਂ ਕਾਰਨ ਅੱਜ ਵੀ ਨੌਜਵਾਨ ਦੇਸ਼ ਭਗਤੀ, ਦੇਸ਼ ਸੇਵਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾ ਰਹੇ ਹਨ। 

ਪਿੰਡ ਦੀ ਤੀਜੀ ਪੀੜੀ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਇੰਨਾਂ ਨਾਵਾਂ ਕਾਰਨ ਇਸ ਪੀੜੀ ਵਲੋਂ ਅੱਗੇ ਆਪਣੇ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਾਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖਰਾ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੇੈ। ਉਨਾਂ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਂਅ ਸਫ਼ਲਪ੍ਰੀਤ, ਸਹਿਯੋਗ ਅਤੇ ਅਣਖ਼ਪ੍ਰੀਤ ਆਦਿ ਰੱਖੇ ਗਏ ਹਨ। 

ਤਾਂ ਇਹ ਸੀ ਇਕ ਵੱਖਰੇ ਨਾਂਵਾਂ ਵਾਲੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਗਾਥਾ  

                                                                                    ਬਲਰਾਜ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ -73474 56563

1965 और 1971 के युद्धों के बाद वीरान गांव देशभक्ति के रंग में रंग गया

कहानी बलराज सिंह सिद्धू, ग्राम पक्का चिश्ती, फाजिल्का

फाजिल्का जिले की सीमा पर स्थित पक्का चिश्ती गांव देश के हाईवे नंबर 10 और सुलेमानकी हेड पर बसे सीमा क्षेत्र का आखिरी गांव है. गांव का एक किनारा साडकी से लगा हुआ है। देश के राजनीतिक और व्यापार संघ लंबे समय से मांग कर रहे हैं कि क्रॉसिंग को व्यापार के लिए खोला जाए। अब यह मांग एक बार फिर उठ खड़ी हुई है। फाजिल्का के पूर्व विधायक और पूर्व स्वास्थ्य मंत्री चौधरी सुरजीत जयानी ने कॉरिडोर को फिर से खोलने की मांग की है.

पुक्का चिश्ती गांव पर एक नजर डालते हैं और बताते हैं कि इस गांव के दो बार तबाह हो जाने के बाद भी इसकी मिट्टी से देशभक्ति की खुशबू आती है. यह गांव 1965 और 1971 के भारत-पाक युद्धों का शिकार रहा है। इस गांव के निवासी देश की सीमा पर स्थित हवेली शहर से जुड़े हुए हैं। इस गांव से इसकी दूरी महज 13 किलोमीटर है। इस गांव के लोग दो बार की तबाही के बाद इस गांव में लौट आए थे। यहां के लोग भी देशभक्ति के रंग में रंगे नजर आते हैं।

इस गांव के लोगों की खास बात यह थी कि इस गांव के लोगों का तार जमीन को पार कर गया था. कुछ लैंड वायर के साथ है. इस गांव के लोग देशभक्ति की भावना से इतने प्रभावित हो गए हैं कि गांव में देशभक्ति की खुशबू आने लगती है. आपको क्या लगता है कि वे कैसे हैं? आपको बता दूं सर। इस गांव के बच्चों के नाम जानकर आप सोच रहे होंगे कि क्या ये नाम इतने प्यारे और देशभक्त हैं।

आप जब भी इस गांव में आएंगे तो यहां के लोग स्वाभाविक रूप से अपने बच्चों को ऐसे नामों से बुलाएंगे कि वे देशभक्ति का नारा लगाने लगें।

इनमें से कुछ नाम जैसे वतनदीप सिंह, नवसोच, सुप्रीम, विश्वजासन, प्रीत, नवकिरण, नवरीत, तरशील सिंह, शुभृत और इंकलाब आदि देशभक्ति की भावना को व्यक्त करते हैं।

आपको यह भी बता दें कि इन नामों का नाम इसी गांव के तत्कालीन एमए अमरीक सिंह गिल ने रखा था। अपनी शिक्षा और साहित्यिक कुशाग्रता के कारण यह युवक अपने विचारों को आगे बढ़ाने में ऐसे नामों के प्रवर्तक थे।

नामों का महत्व ऐसा है कि आज भी युवा इन्हीं नामों से देशभक्ति, देश सेवा और समाज सेवा में अपना योगदान दे रहे हैं।

गांव की तीसरी पीढ़ी को दिए गए इन नामों के कारण इस पीढ़ी द्वारा उनके बेटे-बेटियों के नाम को एक अलग रूप दिया जा रहा है। उन्होंने अपने बच्चों का नाम सफलप्रीत, सहयोग और अनखप्रीत रखा है।

तो यह थी एक अलग नाम के गांव की गाथा

                         बलराज सिंह सिद्धू-73474 56563

 

Read More